Recensie in De Volkskrant, 2 maart 2013 door Sheila Sitalsing.
Ze woonde in Oeganda en Rwanda met de attributen waarmee expats zich plegen te omringen: scheermesjesdraad, een auto die een stootje kan velen en personeel dat ze in de ogen van de lokale elite schandelijk verwende. ‘Mij werd gevraagd’, schrijft Marcia Luyten, ‘of je als witte in Oeganda kunt leven zonder meteen een koloniaal te worden. Het antwoord is simpel; dat kan niet. De uitleg is minder eenduidig en voert langs definities, dubbelzinnigheden, verwachtingspatronen, rolverwisselingen, dubbele bindingen en liefst goed verhulde onhebbelijkheden – je kunt er een boek mee vullen.’