# 51 Het echte Afrika

Als mijn gasten het Echte Afrika willen zien, draai ik ze een loer. Echt Afrika heeft helemaal geen leeuwen.

We hebben bezoek en dat wil het Echte Afrika zien. Geen met palmen omringde zwembaden waar ze hamburgers en Heineken serveren.

Afrika, dat zijn goudgele leeuwen op een savanne. Rode stofwegen met vrachtwagentjes bezwijkend of bezweken onder groene kookbananen, vijftig mannen of vijftig langhoornkoeien. Lemen hutten met een dak van gras en kinderen in aardetinten die van ijzerdraad, blik en slipperzolen een auto hebben geknutseld.

Voor mijn vrienden boek ik een safari naar Murchison Falls – woest wildpark aan weerszijden van de Nijl op de grens met Congo dat na decennia burgeroorlog net weer voor toeristen is geopend. Waar je de Nijl oversteekt op een ponton met een buitenboordmotor, drijven de krokodillen langszij. ’s Nachts mag je de tent niet uit want nijlpaarden grazen voor de deur. Waarachtiger, ongerepter, kan Afrika niet worden.

Daar heb je wel een Toyota Landcruiser met chauffeur voor nodig – à 130 dollar per dag. Ik reserveer een Out of Africa-safaritent; als in de film met wilde beesten in het decor én ‘African Bush Dining’, de witte wijn koud in een koeler. De meubels zijn van boomstam en rotan, het licht komt uit olielampen, met wel een klamboe boven het bed. Dat kost 120 dollar per persoon per dag.

Ik bedrieg het bezoek. Echt Afrika heeft geen leeuwen. Geen berggorilla’s. Misschien zelfs geen jungle. Vaak geen muskietennet. De gemiddelde Afrikaan is het liefst van de natuur af want de vooruitgang is betegeld. Toen onze buren in Kampala verhuisden, greep de huiseigenaar zijn kans om alles boven ooghoogte te kappen. Stammen liggen gestapeld voor ons kampvuur. De andere buurman, een Tanzaniaan, wilde de apenkolonie in onze en zijn tuin vergiftigen.

Het Afrika dat wij ‘echt’ vinden, is door ons witten gestileerd. Designboeken over bouwen in safaristijl laten zien hoe wij van Afrika houden. Een Afrikaan wil geen bamboe. Die zit graag op pluche banken en anders op plastic stoelen. Hij haat olielampen en wil elektrisch licht, liefst helwit.

Echter is het Afrika is vol brommers en minibusjes. De wolken die ze achterlaten zijn niet rood maar zwart.

**
Het echte Afrika verscheen in Internationale Samenwerking van oktober 2008

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *